Стих 17

চলিলা মুকুন্দ লই’ চরণের ধূলি ।
মনে মনে চিন্তয়ে মুকুন্দ কুতূহলী ॥১৭॥
чалила̄ мукунда лаи’ чаран̣ера дхӯли
мане мане чинтайе мукунда кутӯхалӣ

Перевод:

Мукунда взял пыль со стоп Нимая и ушел. По дороге он размышлял: