Стих 115

দুই চোর চলি’ যায় নিজ-মর্ম্ম-স্থানে ।
স্কন্ধের উপরে হাসি’ যা’ন ভগবানে ॥১১৫॥
дуи чора чали’ йа̄йа ниджа-марма-стха̄не
скандхӣра упаре ха̄си’ йа̄’на бхагава̄не

Перевод:

Воры несли Господа на плечах в сторону своего дома, а Нимай улыбался, сидя на их плечах.

Комментарий:

Слова марма-стха̄не указывают на тайное убежище воров.